Hogward

Historia Szkoły

Szkoła została założona około tysiąca lat temu przez czwórkę czarodziejów: Godryka Gryffindora, Helgę Hufflepuff, Rowenę Ravenclaw oraz Salazara Slytherina. Na cześć założycieli nazwę noszą hogwarckie domy. Początkowo założyciele samodzielnie wybierali osoby, które godne są studiowania magii. Po pewnym czasie Slytherin zażądał, aby nauczać tylko osoby czystej krwi, jednak nie zdołał przekonać do tego innych, więc opuścił zamek. Wokół tego wydarzenia narosła legenda o Komnacie Tajemnic. Szkołę wielokrotnie przeszukiwano w celu odnalezienia owej komnaty, jednakże teoria jej istnienia nie została potwierdzona aż do czasu opisanych w drugim tomie przygód Harry’ego Pottera. Komnatę tę zamieszkiwał bazyliszek, którego bezpośrednie spojrzenie było śmiertelne. Mógł ją otworzyć jedynie prawowity dziedzic Slytherina.

O szkole

Do szkoły uczniowie dojeżdżali Ekspresem Hogwart, pociągiem odjeżdżającym z peronu 9 i ¾ (z londyńskiego dworca King’s Cross), tymże pociągiem wracali do domu na zimowe i letnie ferie.

Hogwart był jedną z trzech szkół (obok Durmstrangu i Beauxbatons) startujących w Turnieju Trójmagicznym, rywalizacji największych i najlepszych szkół czarodziejów w całej Europie. Turniej ten organizowany był co pięć lat. W średniowieczu był bardzo popularny, jednak został zakazany, ponieważ zbyt wielu jego uczestników ginęło.

Porządku w Hogwarcie pilnowali prefekci, wybierani spośród starszych klas, oraz woźny Argus Filch.

Zazwyczaj wybieranych było dwoje prefektów na dom – uczeń i uczennica. Prefektem mógł zostać uczeń rozpoczynający piąty rok nauki w Hogwarcie. Byli także prefekci naczelni, uczniowie ostatnich klas, mający zwierzchność nad pozostałymi prefektami. Prefekci jako jedni z niewielu uczniów wiedzieli, gdzie znajduje się gabinet dyrektora oraz jakie jest do niego hasło.

W V tomie powieści (Harry Potter i Zakon Feniksa) prefektami zostali Hermiona Granger i Ron Weasley. W Slytherinie wybrano Dracona Malfoya i Pansy Parkinson, w Hufflepuffie Erniego Macmillana i Hannę Abbot, a w Ravenclawie Anthony’ego Goldsteina i Padmę Patil.

Pracownicy

W Hogwarcie zatrudnieni byli bibliotekarka, woźny, pielęgniarka i gajowy. Nie można również zapomnieć o skrzatach domowych, które gotowały i sprzątały dla wszystkich mieszkańców zamku.

Przedmioty i nauczyciele ich uczacy

  • Zaklęcia i uroki
      - Filius Flitwick
  • Transmutacja
      - Albus Dumbledore (wcześniej)
      - Minerwa McGonagall (1-7 rok )
  • Eliksiry
      - Horacy Slughorn (wcześniej)
      - Severus Snape (1-5 rok )
      - Horacy Slughorn (6-7 rok )
  • Zielarstwo
      - Herbert Beery (wczesniej)
      - Pomona Sprout (1-7 rok )
      - Neville Longbottom (póżniej)
  • Obrona przed czarną magią
      - Galatea Merrythought (wcześniej)
      - Kwiryniusz Quirrell (1 rok)
      - Gilderoy Lockhart ( 2 rok )
      - Remus Lupin (3 rok)
      - Alastora Moody(4 rok)
      - Dolores Jane Umbridge(5 rok)
      - Severus Snape (6 rok)
      - Amycus Carrow (7 rok)
  • Latanie na miotłach
      - Rolanda Hooch
  • Mugoloznawstwo
      - Kwiryniusz Quirrell (wczesniej)
      - Charity Burbage (1-6 rok)
      - Alecto Carrow (7 rok)
  • Numerologia
      - Septima Vector
  • Starożytne Runy
      - Bathsheda Babbling
  • Astronomia
      - Aurora Sinistra
  • Opieka nad magicznymi stworzeniami
      - Silwanus Kettleburn (1-2 rok)
      - Rubeus Hagrid (Samodzielnie 3,6-7 ; z pomocą 4-5 rok)
      - Wilhelmina Grubbly-Plank (Współpraca z Hagridem 4-5 rok)
  • Wróżbiarstwo
      - Sybilla Trelawney (1-4rok 5-7rok na zmiane z Firenzo)
      - Centaur Firenzo (5-7 na zmiane z Trelawney)
  • Historia Magii
      - Cuthbert Binns

Domy

Podczas roku szkolnego domy rywalizowały ze sobą poprzez zdobywanie i utratę punktów za sprawą różnych wydarzeń. Nagrodą w tym wyścigu był Puchar Domów. Ponadto każdy z domów ma swoją drużynę quidditcha, które rywalizowały o Puchar Quidditcha. Dla uczniów domy są równocześnie miejscem do nauki i wypoczynku. Każdy z domów w Hogwarcie miał swojego opiekuna, którego zadaniem było przekazywanie podopiecznym najważniejszych informacji, chronienie przed zagrożeniami oraz nakładanie stosownych kar. Domu nie można było zmienić, należało się do niego przez całe siedem lat nauki.

We wczesnych latach szkoły uczniowie byli wybierani przez założycieli, następnie Godryk Gryffindor zaczarował swoje nakrycie głowy, a wszyscy założyciele przelali do tiary część własnych cech, którymi miała się ona kierować przy wyborze uczniów. Tiarę tę nazywano Tiarą Przydziału.

Domy składały się z pokoju wspólnego i dormitoriów – dla chłopców i dla dziewcząt. Pokoje wspólne znajdowały się w wieżach lub w podziemiach zamku i były ozdabiane barwami i symbolami założycieli. Każdy dom strzegł tajemnicy swojego pokoju i tak na przykład tylko Gryfoni wiedzieli, jak znaleźć swoją wieżę i jaki portret strzeże do niej dostępu. Pokoje wspólne były wyposażone w kominki, sofy, fotele i stoliki, tak by uczniowie mieli wygodne miejsca do odrabiania zadań domowych i nauki.

Gryffindor

Osoby należące do Gryffindoru są nadzwyczaj odważne, mężne, dzielne, szczere i uczciwe. Jego zwierzęciem jest lew, a barwami złoto i szkarłat. Opiekunem tego domu jest nauczycielka transmutacji, Minerwa McGonagall. Duchem Gryffindoru jest Prawie Bezgłowy Nick. W Gryffindorze „kwitnie męstwa cnota, króluje odwaga i do wyczynów ochota”. Pokój wspólny Gryfonów znajdował się na siódmym piętrze w Wieży Gryffindoru. Wejścia strzegła Gruba Dama, z wyjątkiem krótkiego okresu w III tomie, kiedy to Syriusz Black próbował się tam włamać i przeraził ją do tego stopnia, że musiał ją zastąpić Sir Cadogan. Po podaniu hasła obraz odchyla się, a przez otwór w ścianie widać pokój wspólny Gryffindoru: przytulne, okrągłe pomieszczenie pełne stołów, kominków i wysiedzianych foteli. Na szczycie spiralnych schodów znajdują się dormitoria – komnaty sypialne z łożami, każde z kolumienkami w rogach, między którymi wiszą aksamitne, ciemnoczerwone zasłony. Kiedy chłopcy próbują się dostać do sypialni dziewcząt, schody zamieniają się w zjeżdżalnię. Nie dzieje się tak jednak w odwrotnym przypadku. Uczniowie przydzieleni do Gryffindoru mają w założeniu posiadać i rozwijać cnoty przypisywane swemu patronowi.

Hufflepuff

Puchoni to osoby pracowite, uczynne i sprawiedliwe. Symbolem Hufflepuffu jest borsuk, a kolorami żółty i czarny. Domem opiekuje się nauczycielka zielarstwa Pomona Sprout, duchem jest Gruby Mnich. Z wywiadu, jakiego udzieliła J.K. Rowling, dowiadujemy się, że wejście do pokoju wspólnego Puchonów jest ukryte za wnęką z beczkami, niedaleko kuchni. Jest to bardzo przytulne miejsce, tak różne, jak może tylko być, od podziemi, gdzie urzędował Snape. Wiele żółtych kotar, wygodnych foteli i małe podziemne tunele prowadzące do dormitoriów, wszystkie mające okrągłe drzwi, jak wieczko od beczki.

Wejście do dormitorium Hufflepuff'u ukryte jest za mroczną, kamienną wnęką z beczkami w prawym korytarzu obok obrazu martwej natury. By wejść do dormitorium, trzeba zastukać w rytmie „Helga Huffelpuff” w dwie baryłki od dołu w środkowym rzędzie.

Jeśli osoba z domu innego niż Hufflepuff spróbuje wejść do dormitorium lub jeśli ktoś zapuka błędnie albo w niewłaściwą baryłkę zostanie oblany octem.

Ravenclaw

W tym domu najbardziej ceni się mądrość i bystrość – tacy powinni być uczniowie do niego należący. A może w Ravenclawie Zamieszkać wam wypadnie, Tam płonie lampa wiedzy, Tam mędrcem będziesz snadnie. Opiekunem jest nauczyciel zaklęć – Filius Flitwick, zaś duchem jest Szara Dama. Zwierzę to kruk, a kolorami jest brąz i niebieski (w filmie brąz zastąpiono srebrem). Wejściem są drzwi bez klamki i dziurki od klucza, jedynie z kołatką w kształcie kruka, nie ma hasła, trzeba odpowiedzieć poprawnie na pytanie. Kiedy odpowie się źle, trzeba czekać, aż ktoś inny odpowie poprawnie. Wtedy orzeł wpuści uczniów do środka. Dom znajduje się w zachodniej wieży. Pokój wspólny jest okrągły, ma olbrzymie okna z widokiem na błonia. Na suficie na ciemnogranatowym tle namalowane są gwiazdy. Znajduje się tu posąg założycielki Roweny Ravenclaw wraz z repliką jej diademu.

Slytherin

W domu Slytherinu cenione są spryt i ambicja. Znanymi nam opiekunami byli nauczyciele eliksirów Severus Snape i Horacy Slughorn, duch to Krwawy Baron. Zwierzęciem Slytherinu jest wąż, a barwy to zieleń i srebro. Do Slytherinu przyjmowano tylko osoby czystej krwi, choć zdarzały się wyjątki, np. Severus Snape czy Tom Marvolo Riddle. Slytherin to dom, z którego wywodzili się najwięksi i najsławniejsi poplecznicy Voldemorta, a także on sam.

Pokój wspólny Ślizgonów mieścił się w lochach. Miał kamienne ściany i niskie sklepienie. Z sufitu zwisały na łańcuchach zielonkawe lampy. Fakt, że znajdował się pod jeziorem, pogłębiał jeszcze efekt zielonkawego oświetlenia.

Uczniowie

Pomieszczenia

W zamku odbywała się nie tylko nauka, uczniowie spędzali tam (z przerwami) cały czas od rozpoczęcia do końca roku szkolnego. Struktura zamku przypominała labirynt. Dodatkowo niektóre pomieszczenia zmieniały swoją lokalizację.

W podziemiach znajdowały się m.in. pokoje wspólne Ślizgonów i Puchonów, sala eliksirów i gabinet nauczyciela eliksirów, kuchnia oraz Komnata Tajemnic.

Na parterze były: sala wejściowa, Wielka Sala, pokój nauczycielski, sala wróżbiarstwa (w której uczył Firenzo) i gabinet Argusa Filcha.

Na pierwszym piętrze znajdowało się skrzydło szpitalne, gabinet profesor McGonagall, sala mugoloznawstwa, sala zaklęć, sala historii magii oraz łazienka Jęczącej Marty.

Na drugim był gabinet nauczyciela obrony przed czarną magią oraz wejście do gabinetu dyrektora (według IV tomu; później od tomu VI wejście to znajduje się na piętrze siódmym).

Na trzecim piętrze były: sala obrony przed czarną magią, skrzydło szpitalne (według IV tomu), Izba Pamięci i korytarz prowadzący do sali kamienia filozoficznego. Stał tam również posąg jednookiej wiedźmy strzegący tajnego wejścia do korytarza prowadzącego do Hogsmeade.

Na czwartym była biblioteka, korytarz i schody prowadzące do łazienki prefektów oraz klasa, w której stało Zwierciadło Ain Eingarp.

Na piątym piętrze była łazienka prefektów oraz bagno wyczarowane przez Freda i George’a Weasleyów.

Na szóstym znajdowała się łazienka chłopców, miejsce pojedynku Harry’ego Pottera z Draco Malfoyem w VI tomie

Na siódmym piętrze był Pokój Życzeń, gabinet profesora Flitwicka (trzynaste okno na prawo od Wieży Zachodniej) a także wejścia na wieże: Zachodnią (mieszczącą sowiarnię), Gryffindoru (z pokojem wspólnym Gryfonów), Północną (z salą wróżbiarstwa Sybilli Trelawney), Astronomiczną (najwyższą wieżę zamku, na której odbywały się nocne zajęcia z astronomii), Ravenclawu (z pokojem wspólnym Krukonów) oraz wieżę, w której znajdowały się Gabinet Dyrektora i jego mieszkania.

Nie jest znane położenie sali transmutacji. Wiadomo tylko, że znajdowała się daleko od gabinetu Dolores Umbridge.

Gabinet Dyrektora

Jest jednym z najlepiej strzeżonych pomieszczeń w zamku. Jego wejścia pilnuje posąg chimery, który wpuszcza tylko osoby znające hasło. Za czasów Albusa Dumbledore’a hasłami były nazwy słodyczy, np. kwachy.

Ponieważ gabinet znajdował się w wieży, miał on kształt owalny, a na jego ścianach wisiały portrety wcześniejszych dyrektorów szkoły. Tuż za biurkiem znajdował się regał, na którym spoczywała Tiara Przydziału.

W pomieszczeniu znajdowały się również: kominek, myślodsiewnia i wiele innych srebrnych instrumentów, regały z książkami, krzesła dla gości, a obok wejścia złoty drążek, na którym zazwyczaj siedział feniks Fawkes.

Wielka Sala

W Wielkiej Sali zazwyczaj stało pięć stołów – po jednym dla każdego z domów i jeden dla nauczycieli. Najbliżej wejścia był stół Ślizgonów, potem stół Krukonów, Puchonów i Gryfonów. Nauczyciele zasiadali przy stole u szczytu.

Wielka Sala znajdowała się bezpośrednio nad kuchnią, z której skrzaty domowe wysyłały w magiczny sposób posiłki. Sklepienie pomieszczenia było zaczarowane tak, by wyglądało jak niebo na zewnątrz i zmieniało się wraz z pogodą i porą dnia.

Oprócz posiłków odbywały się tutaj Ceremonie Przydziału, egzaminy, bale i lekcje teleportacji. W trakcie bitwy o Hogwart do Wielkiej Sali znoszono rannych i zabitych.

Komnata Tajemnic

Komnata Tajemnic – legendarna komnata w zamku Hogwart, stworzona przez Salazara Slytherina, jednego z założycieli szkoły. Slytherin zażądał, aby nauczać magii tylko osoby „czystej krwi”, co nie spodobało się pozostałym spośród założycieli Hogwartu. Slytherin postanowił opuścić zamek, nim jednak to uczynił, wybudował i zapieczętował pomieszczenie zwane Komnatą Tajemnic, w której rezydować miał bazyliszek, potwór mający oczyścić szkołę ze wszystkich dzieci mugoli. Otworzyć Komnatę i uwolnić bazyliszka mogła jedynie osoba znająca mowę wężów. Przez wieki Komnata uważana była za legendę. Hogwart przeszukiwano setki razy, jednak żadnej lokacji odpowiadającej opisom z legendy nie znaleziono. W XX wieku okazało się jednak, że Komnata istnieje naprawdę.

Komnata pierwszy raz otwarta została w 1942 przez Toma Riddle’a, a bazyliszek spetryfikował kilkanaście osób, zginęła także jedna z uczennic (jej duch nadal mieszka w zamku i znany jest jako Jęcząca Marta). Komnata została ponownie otwarta w 1992 przez Ginny Weasley opętaną przez magiczny dziennik, wtedy doszło do kilku napaści na uczniów. Ostatecznie Harry Potter odkrył położenie Komnaty Tajemnic i zgładził bazyliszka, zapewniając tym samym bezpieczeństwo wszystkim uczniom mugolskiego pochodzenia.

Łazienka jęczącej Marty

Łazienka Jęczącej Marty znajduje się na pierwszym piętrze zamku. Uczniowie nie korzystają z niej, ponieważ rezyduje w niej kapryśny duch zwany Jęczącą Martą.

W II tomie w tym pomieszczeniu Hermiona warzyła eliksir wielosokowy, a Harry i Ron odnaleźli wejście do legendarnej Komnaty Tajemnic, oznaczone symbolem węża wygrawerowanym na kranie niedziałającej umywalki. Po odkryciu okazało się, że pod łazienką znajduje się gruba rura prowadząca do podziemnej kryjówki bazyliszka.

Z kolei w VI tomie łazienkę odwiedzał Draco Malfoy, by wyżalać się Marcie ze swoich kłopotów w wypełnieniu polecenia Lorda Voldemorta.

Pokój Życzeń

Pokój Życzeń – pomieszczenie na siódmym piętrze, obok gobelinu przedstawiającego trolle (które Barnabasz Bzik próbował nauczyć kroków baletowych). Aby dostać się do pokoju życzeń, wystarczyło przejść trzy razy wzdłuż pustej ściany, wyobrażając sobie to, co chciało się zobaczyć za drzwiami. Jeżeli życzenie było dobrze sformułowane, ukazywały się drzwi prowadzące do tajemniczej komnaty. Pokój Życzeń mógł mieć dowolny kształt, wielkość, kolorystykę, zawartość czy zabezpieczenia, stosownie do życzenia czarodzieja, który przywołał Pokój. Jedynym wyjątkiem jest życzenie o jedzeniu, ponieważ jest ono jednym z pięciu wyjątków od prawa Gampa dotyczącego elementarnej transmutacji. W powieści zwykle wykorzystywane jako miejsce do ukrycia przedmiotów, których posiadanie nie było dozwolone uczniom Hogwartu lub do prowadzenia działań, które nie powinny zostać wykryte.

Pierwsza wzmianka o Pokoju Życzeń pojawia się w IV tomie, gdy Dumbledore w czasie Balu Bożonarodzeniowego opowiada o tajemniczym pojawieniu się pokoju wypełnionego nocnikami (Dumbledore w tym czasie gorączkowo poszukiwał toalety).

W V tomie Harry Potter używał Pokoju Życzeń do szkolenia nielegalnej grupy czarodziejów, zwanej Gwardią Dumbledore’a, tuż pod samym nosem Dolores Umbridge. W VI tomie Harry Potter schował tam swoją książkę do eliksirów (należącą do Księcia Półkrwi).

Również Ślizgon, Draco Malfoy, korzystał z pokoju życzeń, wykonując zadanie dla Czarnego Pana, które polegało m.in. na wpuszczeniu śmierciożerców do Hogwartu. Draco pracował w Pokoju Życzeń nad niezwykłą szafą, którą łączyło magiczne przejście z bliźniaczym meblem znajdującym się w sklepie Borgina i Burkesa.

W VII części Pokój Życzeń służył jako miejsce schronienia dla poszukiwanych uczniów Hogwartu. Dowiadujemy się również, że z Pokoju Życzeń korzystał Voldemort (ukrył w nim Diadem Roweny Ravenclaw zamieniony w horkruksa).

Biblioteka

Znajduje się na czwartym piętrze i jest czynna do godziny ósmej wieczorem. Znajdują się w niej dziesiątki tysięcy książek, strzeżonych przez bibliotekarkę Irmę Pince. Biblioteka jest podzielona na działy tematyczne.

Dział Ksiąg Zakazanych

Dział zawiera księgi czarnomagiczne i korzystanie z niego jest możliwe tylko w przypadku posiadania pisemnej zgody nauczyciela. Albus Dumbledore usunął z niego książki dotyczące horkruksów.

Harry Potter po raz pierwszy znalazł się w tym dziale w I tomie podczas bezskutecznych poszukiwań (bez zgody nauczyciela) informacji o Nicolasie Flamelu. W Harry Potter i Komnacie Tajemnic Hermiona Granger dostała zgodę na wejście do Działu Ksiąg Zakazanych od ówczesnego nauczyciela Obrony Przed Czarną Magią – Gilderoya Lockharta. W IV tomie książki Harry Potter korzystał z Działu Ksiąg Zakazanych za zgodą Minerwy McGonagall, aby przygotować się do konkursowych zadań.

Kuchnia

Mieści się bezpośrednio pod Wielką Salą i w niej również znajdują się stoły, na których ustawiane są gotowe potrawy, które następnie są magicznie przenoszone do Wielkiej Sali. W Kuchni pracuje około setki skrzatów domowych, które chętnie rozdają jedzenie uczniom odwiedzającym kuchnię. Na ścianach wiszą wszelkiego rodzaju patelnie i garnki. Aby wejść do kuchni, należy znaleźć obraz przedstawiający misę z owocami, połaskotać gruszkę, która zachichocze i zamieni się w klamkę.

Łazienka Prefektów

Znajdowała się na piątym piętrze, niedaleko pomnika Borysa Szalonego. Aby dostać się do środka, należało podać hasło. W łazience prefektów wszystko było wykonane z marmuru. Pośrodku znajdował się prostokątny basen, wpuszczony w podłogę. Z jego ścianek sterczało sto złotych kranów, każdy z klejnotem o innej barwie osadzonym pośrodku rączki. W oknach wisiały białe, płócienne zasłony. Na ścianie wisiał obraz złotowłosej syreny. W tej łazience Harry Potter wysłuchał zagadki z jajka, dotyczącej drugiego zadania w Turnieju Trójmagicznym.

Edukacja

Początkowo wszyscy uczniowie uczyli się tych samych, podstawowych przedmiotów: transmutacji, obrony przed czarną magią, eliksirów, zaklęć, zielarstwa, astronomii, latania na miotle i historii magii. W trzeciej klasie do przedmiotów tych mogli wybrać m.in. mugoloznawstwo, starożytne runy, numerologię, wróżbiarstwo, opiekę nad magicznymi stworzeniami. Od trzeciej klasy uczniom wolno było także w określone dni wyjść do Hogsmeade, wioski położonej niedaleko Hogwartu (jedynej wioski w całej Wielkiej Brytanii zamieszkanej wyłącznie przez czarodziejów).

Standardowe Umiejętności Magiczne

Standardowe Umiejętności Magiczne (SUM-y) – testy, które przechodzą uczniowie Hogwartu pod koniec piątej klasy. Każdy czarodziej przechodzi testy ze wszystkich przedmiotów, których uczył się do tej pory. Oceny z SUM-ów decydują o doborze przedmiotów, których naukę kontynuować się chce w szóstej i siódmej klasie.

Uczniowie dostają jedną z sześciu ocen: pozytywną (W – wybitny, P – powyżej oczekiwań, Z – zadowalający) albo negatywną (N – nędzny, O – okropny, T – troll).

Okropnie Wyczerpujące Testy Magiczne

Okropnie Wyczerpujące Testy Magiczne (Owutemy) – testy, które przechodzą uczniowie Hogwartu pod koniec siódmej (ostatniej) klasy. Każdy czarodziej przechodzi testy ze wszystkich przedmiotów, które postanowił kontynuować od szóstej klasy, po uzyskaniu odpowiednich ocen z SUM-ów.

Sport

Szkoła ma także drużyny quidditcha (wielu absolwentów Hogwartu zasila międzynarodowe drużyny uprawiające ten sport), a każdy dom ma własną reprezentację. W drużynie quidditcha zawodnicy grają na określonych pozycjach: jest trzech ścigających, jeden obrońca, dwóch pałkarzy i jeden szukający. Harry Potter był szukającym w drużynie Gryfonów (do V klasy, kiedy to został wyrzucony dyscyplinarnie przez Dolores Umbridge, ale w VI klasie znowu wraca do drużyny).

Bitwy o Hogward

Były to starcia między uczniami i nauczycielami Hogwartu a śmierciożercami, które miały miejsce w latach 1997 i 1998.

I Bitwa o Hogward

Pierwsza bitwa o Hogwart wybuchła w czerwcu 1997. Przez cały rok szkolny 1996/1997 Draco Malfoy naprawiał Znikającą Szafę, przez którą można się było przedostać ze sklepu Borgina i Burkesa, w której była druga taka sama szafa, do Hogwartu. Kiedy Albus Dumbledore wyruszył z Harrym nad morze, by zniszczyć ukryty w nadmorskiej jaskini horkruks Voldemorta, śmierciożercy wdarli się do Hogwartu dzięki Szafie i zaatakowali. Wiedząc, że dyrektora nie ma w szkole, postanowili zwabić go do siebie. W tym celu wyczarowali Mroczny Znak. Dumbledore wrócił osłabiony trucizną, którą wypił w jaskini. Wylądował razem z Harrym na Wieży Północnej. Pojawił się na niej Malfoy, który rozbroił go, lecz nie był w stanie zabić dyrektora. Zrobił to Severus Snape.

W bitwie oprócz niektórych uczniów z GD walczyli członkowie Zakonu Feniksa. Bill Weasley został pogryziony przez wilkołaka, Fenrira Greybacka, ale nie był on wtedy przemieniony.

W czasie bitwy zginęli: Albus Dumbledore oraz śmierciożerca Gibbon

II Bitwa o Hogward

Druga i ostatnia bitwa o Hogwart wybuchła w maju 1998. Wcześniej w świecie magii zapanował reżim Voldemorta, który nie ominął również Hogwartu: nauka stała się obowiązkowa, ale najpierw trzeba było pokazać swój Status Krwi, dyrektorem został Snape, a jego zastępcami było rodzeństwo śmierciożerców – Alecto i Amycus Carrow. W tym czasie dochodzi do reaktywacji Gwardii Dumbledore’a. Uczniowie podejmują sekretną walkę z nowym reżimem (próba wykradnięcia przez Ginny Weasley, Lunę Lovegood i Neville’a Longbottoma Miecza Gryffindora, wypisywanie graffiti na temat: Gwardia Dumbledore’a przyjmuje członków).

Kiedy Harry, Ron i Hermiona wracają do Hogwartu, by odnaleźć ostatnie horkruksy Voldemorta, profesor Minerwa McGonagall zarządza przygotowanie Hogwartu do odparcia nadchodzącego ataku Tego, Którego Imienia Nie Wolno Wymawiać i śmierciożerców. W bitwie nie mogli uczestniczyć uczniowie poniżej siedemnastego roku życia. Do walki nie staje nikt z domu Slytherin. Wyzwanie podejmują: kilku Krukonów, kilkunastu Puchonów i prawie połowa uczniów domu Gryffindor. Do walki stają też m.in. zaczarowane gargulce, stoliki itp.

Do bitwy przyłączają się nauczyciele i Zakon Feniksa, a w tym samym czasie Potter ma odnaleźć horkruks, który Voldemort ukrył w Hogwarcie. Okazuje się nim diadem Roweny Ravenclaw, który nieumyślnie niszczy Crabbe, rzucając Zaklęcie Szatańskiej Pożogi, przy czym sam ginie. Bitwa zostaje przerwana, gdy śmierciożercy wracają z Zakazanego Lasu z „martwym” Potterem (dowiedziawszy się, że jest siódmym horkruksem, chłopak wyruszył do lasu, by dać się zabić Voldemortowi). W tym czasie Neville Longbottom zabija wyciągniętym z Tiary Przydziału mieczem Nagini – towarzyszącego Voldemortowi węża, który był szóstym horkruksem. W Wielkiej Sali Bellatriks walczy z Hermioną, Luną i Ginny, a Voldemort z McGonagall, Slughornem i Kingsleyem. Po chwili Molly Weasley walczy z Bellatriks i zabija ją. Harry staje do walki z Czarnym Panem. Ponieważ różdżka, której używał Voldemort, Czarna Różdżka, należy do Harry’ego (rozbroił on Malfoya, który wcześniej miał zabić Dumbledore’a), Harry wyjaśnia to Voldemortowi. Ostatecznie dochodzi do walki, w której ginie Voldemort. Mordercze Zaklęcie, rzucone przez Voldemorta, zostaje odbite rzuconym przez Pottera zaklęciem Expelliarmus i trafia w Czarnego Pana.

W czasie bitwy zginęli broniący Hogwartu: Fred Weasley, Remus Lupin i Nimfadora Tonks, Colin Creevey oraz możliwe, że Lavender Brown. Spośród atakujących zginęli: stający po stronie agresorów uczeń Vincent Crabbe, Antonin Dołohow, Walden Macnair, Augustus Rookwood, śmierciożerca Selwyn, Pius Thicknesse, Fenrir Greyback, Bellatriks Lestrange i Lord Voldemort. W tym czasie zginął także Severus Snape, który nie uczestniczył w walce. Śmierć poniosło także ok. 50 osób, których nazwisk autorka nie ujawniła.

Zakazany Las

Zakazany Las – znajdująca się w bliskim sąsiedztwie Szkoły Magii i Czarodziejstwa puszcza w przeważającej mierze składająca się z drzew liściastych. Różne gatunki buków, dębów, klonów czy kasztanowców uzupełniane są przez drzewa iglaste. Wszystkie są okazałych rozmiarów, o grubych pniach i sędziwe wiekiem, rosnące w dużym zwarciu, a ich gałęzie skutecznie utrudniają wędrowcom podróż. Im dalej w puszczę, tym korony drzew przepuszczają coraz mniej światła. Jest miejscem bytowania wielu gatunków (również rzadkich) flory i fauny.